خداحافظی ات ” عجب خرابه ای به بار آورده!
نگاه کن… مدت هاست در تلاشند! مرا از زیر آوار تنهایی هایم بیرون کشند…
.
.
.
.
آدم دوس داره گاهی غرق شه
غرق شدن همیشه تو آب نیست ، تو غصه نیست ، تو خیال نیست
آدم دوست داره گاهی تو یه آغوش غرق شه
.
.
.
.
از تو بیشتر !
خاطره هایت را دوست دارم که با من مانده اند ، آرام و بی ادعا و وفادار
.
.
.
.
تمام زخم هایم مرهمش لب های توست...
بوسه نمیخواهم !
فقط حرفی بزن …
.
.
.
.
نبودنت به جان برگها افتاده است …
پاییز بی تقصیر است !